Politechnika Poznańska

Początki wyższego szkolnictwa technicznego w Poznaniu sięgają roku 1919, kiedy to Naczelna Rada Ludowa powołała Państwową Wyższą Szkołę Budowy Maszyn. Regularne zajęcia z niewielką początkowo liczbą studentów rozpoczęły się 1 września tego roku. Niestety zanim doszło do pierwszego absolutorium obniżono status szkoły usuwając z jej nazwy przymiotnik „wyższa”.

W roku 1921 ukazał się „Memoriał w sprawie założenia Politechniki w Poznaniu” zawierający uzasadnienie powołania takiej uczelni, propozycje realizacji planu dotyczące potrzebnego gruntu, gmachu, kosztów jego budowy, urządzeń i funkcjonowania uczelni. Jednak musiało minąć wiele lat, żeby marzenia o Politechnice w Poznaniu mogły się spełnić. Stało się to dopiero w roku 1955.

Działająca od roku 1919 Państwowa Wyższa Szkoła Budowy Maszyn zmieniła nazwę w roku 1922 na Państwową Szkołę Budowy Maszyn. Dopiero jesienią 1929 roku nadano jej nowy statut i przemianowano na Państwową Wyższą Szkołę Budowy Maszyn i Elektrotechniki. W takim kształcie Szkoła działała do wybuchu II wojny światowej, a jej mury opuściło 716 absolwentów.

W roku 1937 ministerstwo formalnie wyraziło zgodę na powstanie w Poznaniu Politechniki, ale II wojna światowa faktycznie przekreśliła te plany. Po jej zakończeniu działalność Szkoły reaktywowano już w roku 1945 przekształcając ją w Szkołę Inżynierską z wydziałami: Budowy Maszyn, Elektrycznym, Budownictwa.

W 1953 r. na nowym terenie przy ul. Piotrowo powstał budynek Wydziału Budownictwa. We wrześniu 1953 r. powołano Wydział Mechanizacji Rolnictwa.

Przełomowym okazał się rok 1955 kiedy Szkoła Inżynierska w Poznaniu zarządzeniem Ministra Szkolnictwa Wyższego została przekształcona w Politechnikę Poznańską. Ogromną radość przeżywało całe, nie tylko związane z nauką, środowisko Poznania. Faktycznie był to jednak dopiero początek starań by nadać tej instytucji rangę odpowiadającą nazwie. Przygotowano nową strukturę organizacyjną, zgodnie z którą Politechnika przejęła cztery wydziały z istniejących już w Szkole Inżynierskiej oraz wszystkie jednostki międzywydziałowe. W 1968 r. powstał Wydział Chemiczny (obecnie Technologii Chemicznej), w roku 1997 Wydział Fizyki Technicznej, w roku 1999 Wydział Architektury, w roku 2001 Wydział Informatyki i Zarządzania, a w roku 2006 Wydział Elektroniki i Telekomunikacji. W 2010 zreorganizowano Wydział Informatyki i Zarządzania, powstały wówczas dwa wydziały: Wydział Informatyki oraz Wydział Inżynierii Zarządzania.

W roku 1995 Politechnika Poznańska jako pierwsza polska uczelnia techniczna, została członkiem Conference of European Schools for Advanced Engineering Education and Research - CESAER – organizacji skupiającej najlepsze politechniki i uniwersytety techniczne w Europie. W roku 2000 odbył się Pierwszy Powszechny Zjazd Absolwentów Politechniki Poznańskiej, a w roku 2004 Uczelnia obchodziła 85. rocznicę powstania Polskiego Wyższego Szkolnictwa Technicznego w Poznaniu.

Do końca 2019 r. Politechnika Poznańska była dziesięciowydziałową szkołą wyższą. Od dnia 1 stycznia 2020 r. na Politechnice Poznańskiej funkcjonuje 9 wydziałów prowadzących ponad 30 kierunków.

Kampus Piotrowo, zlokalizowany w centrum miasta, cały czas się rozbudowuje. W 2010 roku oddano do użytku nową siedzibę Biblioteki wraz z Centrum Wykładowym. Od 2012 roku studenci mogą korzystać z nowoczesnego Centrum Mechatroniki, Biomechaniki i Nanoinżynierii. Dwa lata później wybudowano Budynek Dydaktyczny Wydziału Technologii Chemicznej, a w 2015 roku – Halę Sportową.

W 2020 r. oddano do użytku nowy budynek Wydziału Architektury oraz Wydziału Inżynierii Zarządzania, który jest budynkiem niemal zeroenergetycznym. 

Na Uczelni pracuje ponad tysiącosobowa kadra nauczycieli akademickich. Ogółem w Politechnice Poznańskiej kształci się około 16 tysięcy studentów.